Een jaar na de emigratie: de tweede kerst

Vorig jaar was mijn eerste herfst in Spanje. Deze herfst kwamen mijn moeder en mijn twee zussen een lang weekend op bezoek. Dat was erg leuk en gezellig. Eindelijk konden ze zien hoe wij leven in Spanje aan de Costa Blanca. Omdat zo’n weekend toch ook weer kort is, heb ik ervoor gekozen om ze Altea en Albir te laten zien. Natuurlijk begonnen we in Altea. Wat in mijn blogpost over Altea staat, https://www.christelinspanje.com/altea/kunst-en-mode-in-altea/, moest in de praktijk worden gebracht. Altea viel goed in de smaak bij mijn familie net als Albir. De volgende keer, en die komt hopelijk, staan er weer andere plekjes op het programma. Onder het genot van lekker hapjes en wijn hebben we bij mij thuis op mijn veranda heerlijk bij kunnen kletsen. Binnenkort maak ik een kort reisje naar Nederland, want helaas zijn mijn vader en mijn oma niet in staat om te reizen naar Spanje. Verder is mijn tante overleden na een kort ziekbed. En dan merk je dat je niet zomaar op het laatste moment even naar Nederland kan vliegen. Helaas is persoonlijk afscheid nemen dan ook niet gelukt. Het nadeel van emigratie is dan ook wel je op afstand zit en er dus niet altijd bij kunt zijn wanneer er iets onverwachts gebeurt in je familie.

Halloween

Ruim voor de kerst komt eerst bovengenoemd feest nog. Dit feest wordt namelijk gevierd door de jeugd in Spanje, althans aan de Costa Blanca. Op school mogen alle kinderen verkleed komen. Vorig jaar besteedde ik er niet veel aandacht aan. Ik had een heksenhoed en een masker gekocht voor mijn kinderen. Veel te zuinig. Ik heb ervan geleerd. Bijtijds heb ik dit jaar bij de Lidl voor Lisanne en Jasper een outfit gekocht, want die zijn bij daar wel het goedkoopst. Kinderen geschminkt en op naar school. Zie https://www.instagram.com/p/B4SPcHSoP01/ . De leraren Engels organiseren het Halloweenfeest op school. Ook is eind oktober het startsein voor de supermarkten om de turrons en andere chocolade weer prominent uit te stallen. Ook wordt de kerstverlichting al opgehangen in La Nucia en in de buurdorpen nu het half november is. De donkere dagen tot aan de kerst worden weer afgeteld.

Routine en sleur

Als je emigratie is gelukt (denk o.a. aan alle administratie) dan is in het begin alles nieuw. Maar al snel kom je er achter dat in je nieuwe land, in mijn geval Spanje, er dagelijkse bezigheden zijn. Ook hier tref je routine en sleur aan. Voor mij persoonlijk is dat het wegbrengen en ophalen van de kinderen naar en van school. Als je hier gaat werken in loondienst, dan komt dat er ook nog bij. Er is alleen één groot verschil met Nederland en dat is het zonnige weer (met uitzondering van de gota fría, zie https://www.christelinspanje.com/emigratie/het-leven-na-de-zomer/ ). En dat maakt de routine en sleur toch heel erg draaglijk. Er is toch regelmatig een momentje te vinden waarop ik even met een glaasje rosé in de zon kan zitten. Die donkere dagen voor de kerst kom ik wel door. Want als er iets is wat ik niet mis dan is het sneeuw en ijzel. In dit gedeelte van Spanje is er geen wissel naar winterbanden. Het krabben van de autoruiten behoort tot de voltooid verleden tijd. Toch kan het hier ook wat frisser worden en dan gaat het met name om wind. Je hebt hier van die dagen dat het flink waait. Als je geluk hebt, schijnt de zon dan nog wel. Als je pech hebt, dan is het ook nog bewolkt. Daarom ben ik erg blij met mijn centrale verwarming in huis. Je kan niet zonder, zelfs niet aan de Costa Blanca.

Nieuwe projecten

De laatste tijd is mijn blogfrequentie iets omlaag gegaan. Dat heeft een reden. Inmiddels ben ik bezig om met een Spaanse vriendin een bedrijfje op te zetten dat zich zal specialiseren in het geven van workshops paella maken. Zie http://www.paellacostablanca.com. Ons lijkt het heel erg leuk om aan toeristen uit te leggen hoe ze een zelf een authentieke paella kunnen maken. We zijn er samen druk mee bezig geweest om te bedenken wat we willen aanbieden. Mijn Spaanse vriendin zal uiteraard het bereiden van de paella op zich nemen. Ik hoop in een later stadium dat ik ook in staat zal zijn om een paella te bereiden. Ik spreek mijn talen. We denken samen een goede combinatie te zijn. Ik heb in mijn vorige bericht ook al hierover geschreven, zie https://www.christelinspanje.com/emigratie/het-leven-na-de-zomer/. Wat verder op mijn pad is gekomen, is dat ik mij heb aangesloten bij de Stichting Nederlanders Buiten Nederland. Deze stichting komt op voor de belangen van Nederlanders die buiten Nederland wonen. Als Nederlander in het buitenland kom je nog wel een (administratieve) hobbels tegen in relatie tot de Nederlandse overheid. Voor La Nucia (en omgeving) ben ik de regionaal vertegenwoordiger. Zie https://www.nederlandersbuitennederland.nl/. Dit zijn precies de projecten waarin ik mij kan vastbijten en wat zorgt voor een nuttig doel. Nog eventjes en dan is het kerst. De kerst van dit jaar zal ook een unieke kerst zijn. Met familie uit Nederland. Meer vertel ik nog niet. Over de kerst van 2019 komt een uitgebreid blogbericht.

© 2019 – 2020, ChrisBijs. All rights reserved.