Het strand van Albir.

Eerder schreef ik al eens over het strand van Albir.  Vanaf het stand kun je in de verte de vuurtoren van Albir zien. Ik hoorde van mijn schoonouders dat er een goed wandelpad ligt naar de vuurtoren. Hun voorstel was dan ook om met ons drieën er op een ochtend naar toe te wandelen.

De wandeling naar de vuurtoren.

Afgelopen dinsdagochtend was het dan zover. De kinderen had ik naar school gebracht. Vanuit de school reed ik door naar het huis van mijn schoonouders. Vanuit daar stapte ik over in hun auto en reden we gezamenlijk naar Albir. De vuurtoren ligt in het natuurpark Sierra Helada. De informatie staat er in het Spaans en Valenciaans. Je parkeert je auto op de parkeerplaats aan de Cami Vell del Far. Het parkeren is gratis en de toegang tot de Camino del Faro ook. Het wandelen naar de vuurtoren kost je tussen de 30 en 45 minuten, schat ik. Dat is afhankelijk van hoe snel je wilt lopen. Op een zonnige dag ben je hier nooit alleen. Nu is het oktober en er lopen veel vitale gepensioneerden rond. Ik had zowaar moeite om mijn schoonouders bij te houden. Dat geeft wel aan dat ik aan mijn conditie moet werken. Echter, ik moest mijn fotocamera en toebehoren wel meesjouwen.

Omdat het herfstvakantie is in Noord-Europa waren er ook enkele gezinnen. Als je met kinderen deze route gaat lopen, trek dan meer tijd uit dan de genoemde 30 tot 45 minuten. Er valt onderweg genoeg te zien, maar vooral het uitzicht op zee vond ik prachtig. Wat mij enorm opviel dat de meeste gepensioneerden op deze route geen enkele moeite hadden om de klim naar boven te maken. Volgens mijn schoonmoeder zijn er mensen die dagelijks even deze wandeltocht naar de vuurtoren maken. Er waren ook mensen die deze route joggend aflegden. Dat zie ik mijzelf voorlopig niet doen. Volgens mijn schoonvader ga ik zeker wennen aan het wandelen in deze bergachtige omgeving als ik maar genoeg oefen.

Eenmaal boven en dan weer terug.

Eenmaal boven is het uitzicht helemaal compleet. Je hebt een mooi uitzicht op Albir en in de verte zie je Altea ook liggen. In de vuurtoren zelf zit een gratis museum. Stel je er niet teveel van voor. Het bevat enkel wat foto’s aan de muren. Er zit een man achter een tafeltje met wat folders over het natuurpark, de vuurtoren en Albir. Je kan helemaal rond het gebouw lopen en de zee van alle kanten bewonderen. Dit is het moment om even uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Verder kun je ook van de gelegenheid gebruik maken om foto’s te maken. Als je boven klaar bent, dan neem je dezelfde weg, maar nu dus naar beneden. Dat gaat een stuk gemakkelijker. Na afloop van de wandeling vertrokken we met de auto naar het centrum van Albir. We gingen onder het genot van een kopje koffie / thee nagenieten van de mooie wandeling. In het centrum van Albir zijn genoeg leuke cafeetjes om wat te drinken en te eten. Op (hele) warme dagen is het uiteraard aan te raden om zelf een flesje water mee te nemen voor onderweg.

© 2018 – 2021, ChrisBijs. All rights reserved.