Het wandelseizoen

Het is geen geheim dat ik graag mag wandelen. Dat kan in het binnenland zijn, maar ook aan de kust. Het wandelseizoen is voor mij begonnen in oktober. Vanaf dat moment begon de temperatuur aangenaam te worden om te kunnen wandelen. Ik verwacht dat mijn wandelseizoen ergens in april zal eindigen. Daarna wordt het simpelweg te heet hier. Dan begint het zwemseizoen. Op mijn blog heb ik al wat artikelen geplaatst over wandelen. Afwisselend wandel ik in La Nucia en Altea. Wandelroutes dicht bij mijn huis en die veilig zijn om zo nodig alleen te doen. Het zijn wandelingen die in twee uur gedaan kunnen worden en geen hoge moeilijkheidsgraad hebben. Er kan hier ook op hoger gelegen gebieden, in de bergen dus, gewandeld worden. Echter, dat zijn wandelingen die vaak al een halve (werk)dag in beslag nemen met een hogere moeilijkheidsgraad. Iets voor in de tweede helft van dit jaar.

De groene route langs de kust

Terug naar Altea. Vanaf het bekende startpunt (Cami d’ Algar) volg ik nu de bordjes met de groene route. Ik ga onder het spoorviaduct door en sla linksaf in noordelijke richting. Vrijwel meteen steek ik de rivierbedding van de Algar over. Dit is voor mij meteen een fotomoment. Wandelen wordt wat zwaarder als ik mijn tas met spiegelreflexcamera en toebehoren meeneem. Maar de watervogels die ik hier zie, moeten beslist op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Al vrij snel zie ik op de grond een lijn van groene tegels liggen. Het is duidelijk! Ik loop de groene route.

Playa d’Olla

De groene route is goed te doen. Volgens de http://www.lolleta.com/ De groene route heeft in feite dezelfde route heen en terug en daarmee had ik zeven kilometer in de benen voor deze dag.

De route langs de kust van Altea-Albir

Een andere, veel gelopen, wandelroute langs de kust is de route van Altea naar Albir en weer terug (Of Albir-Altea-Albir als je in Albir begint). Ook nu begon ik weer op het startpunt Cami d’Algar in Altea. Ik liep langs de sportvelden van Altea, onder het spoorviaduct door, vervolgens rechtdoor en daarna onder het viaduct van de N332 door. Op dat moment zag ik de zee. En voordat ik het wist, zat ik al op de boulevard. Onderweg is er genoeg vermaak aan winkels, strandtenten, cafés en restaurants. Bij mooi weer ben je op dit traject nooit alleen. Deze wandeling is ook geschikt voor mensen met kinderwagens en mensen in rolstoelen. Ik besloot om helemaal naar Albir te wandelen en daarna weer terug naar Altea (waar mijn auto stond geparkeerd). Natuurlijk liep ik na aankomst in Albir niet meteen in een straf tempo terug naar Altea. Even uitrusten en wat drinken deed ik bij ZeroZero. Een hele mooie strandtent met heerlijke banken om even te loungen. Onder het genot van een smoothie tropical heb ik half uur uitgerust, voordat ik terug wandelde naar Altea. Deze wandeling leverde mij bijna tien kilometer op in de benen. Het leven is goed aan de Costa Blanca.

Meer wandelroutes vind je hier.

• 

© 2019 – 2020, ChrisBijs. All rights reserved.